- дапытнік
- дапытнік, -а
м.
Человек, проводящий допрос.Глянуўшы на старога, ён (Сурвільчык) выйшаў, і на яго месца ўвайшоў другі дапытнік. Чорны.
Самабытнае слова: Слоўнік беларускай безэквівалентнай лексікі (у рускамоўным дачыненні). Менск: Беларуская Энцыклапедыя. Ірына Шкраба. 1994.
